اگر می‌پرسید رابط برنامه نویسی کاربردی API چیست؟ شاید قبلاً این اصطلاح را نشنیده باشید. یا شاید شما یک ایده مبهم از ماهیت API یا درک درستی از کاری که انجام می دهد دارید. در هر صورت، ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم تا با مفهموم API به طور دقیق آشنا شوید.

با یک مثال ساده شروع کنیم: ارتباطات انسانی، ما می توانیم افکار، نیازها و ایده های خود را از طریق زبان (نوشتاری و گفتاری)، ژست ها یا حالات چهره بیان کنیم. تعامل با رایانه‌ها، برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها به اجزای رابط کاربری مانند صفحه‌نمایش با منو و عناصر گرافیکی، صفحه‌کلید و ماوس نیاز دارد

رابط برنامه نویسی کاربردی API چیست؟

API ها یا رابط برنامه نویسی کاربردی، مکانیسم هایی هستند که دو جزء نرم افزار را قادر می سازند تا با استفاده از مجموعه ای از تعاریف و پروتکل ها با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

در اصل، آنها واسطه ای برای پلتفرم های نرم افزاری مختلف هستند. آنها به دو برنامه غیر مرتبط اجازه می دهند تا با یکدیگر “ارتباط برقرار کنند”.

به عنوان مثال، سیستم نرم افزاری اداره هواشناسی حاوی داده های آب و هوای روزانه است. برنامه آب و هوا در تلفن شما از طریق API با این سیستم ارتباط برقرار می کند و به روز رسانی آب و هوای روزانه را در تلفن تان به شما نشان می دهد.

ای پی آی های خوب با فراهم کردن تمام بلوک‌های سازنده، که توسط برنامه‌نویس کنار هم قرار می‌گیرند، توسعه یک برنامه کامپیوتری را آسان‌تر می‌کنند. در واقع، API ها را با هم ترکیب کرده و برای ساخت سرویس های جدید مجددا استفاده کنید.

اول از همه API، پایگاه داده یا حتی سرور نیست. این کدی است که بر نقاط دسترسی سرور حاکم است. یک API مانند یک زبان مشترک، یک مکانیسم ارتباطی بین توسعه دهندگان است.

API مخفف چیست؟

API مخفف Application Programming Interface است. در اصطلاح پایه، API ها مجموعه ای از توابع و رویه هایی هستند که امکان ایجاد برنامه های کاربردی را فراهم می کنند. آنها به داده ها و ویژگی های سایر برنامه ها، سرویس ها یا سیستم عامل ها دسترسی دارند. در زمینه APIها، کلمه Application به هر نرم افزاری با عملکرد مشخص اشاره دارد. رابط را می توان به عنوان یک قرارداد خدمات بین دو برنامه در نظر گرفت. این قرارداد نحوه ارتباط این دو با یکدیگر را با استفاده از درخواست ها و پاسخ ها تعریف می کند. اسناد API حاوی اطلاعاتی در مورد نحوه ساختاربندی این درخواست ها و پاسخ های توسط توسعه دهندگان است.

تفاوت بین نرم‌افزار و رابط برنامه نویسی کاربردی API چیست؟

API برای استفاده نرم‌افزارها، ولی نرم‌افزار برای استفاده انسان‌ها در نظر گرفته شده است. تمام تفاوت‌های دیگر از همین واقعیت ساده ناشی می‌شود. نرم‌افزار ممکن است از حروف یا رنگ‌های متفاوتی برای برجسته‌کردن اطلاعات کاربر انسانی خود استفاده کند. این در حالی‌ است که چنین تکنیک‌هایی برای APIها نامعقول هستند؛ زیرا کاربرانشان نرم‌افزارهای دیگر هستند

API ها چگونه کار می کنند؟

معماری  ای پی آی معمولاً بر حسب کلاینت و سرور توضیح داده می شود. برنامه ای که درخواست را ارسال می کند کلاینت و برنامه ای که پاسخ را ارسال می کند سرور نامیده می شود. بنابراین در مثال آب و هوا، پایگاه داده آب و هوای اداره سرور است و برنامه تلفن همراه مشتری است.

API در زندگی واقعی

تصور کنید که برای صرف ناهار یا شام به رستوران رفته اید. پیشخدمت نزد شما می آید و یک منو به شما می دهد و شما سفارش خود را شخصی سازی می کنید یعنی یک ساندویچ سبزیجات

می خواهید اما بدون پیاز.

پس از مدتی سفارش خود را به پیش خدمت یا گارسون رستوران می دهید؛

در اینجا، گارسون نقش مهمی را ایفا می کند، زیرا شما نه برای دریافت سفارش خود به آشپزخانه می روید و نه به کارکنان آشپزخانه می گویید که چه چیزی می خواهید، همه این کارها توسط گارسون انجام می شود.

رابط برنامه نویسی کاربردی API نیز همین کار را با دریافت درخواست شما انجام می دهد و درست مانند پیشخدمت به سیستم می گوید که چه می خواهید و به شما پاسخ می دهد.

انواع پروتکل های API چیست؟

چهار پروتکل مختلف وجود دارد که بسته به زمان و دلیل ایجاد آنها می توان از آن ها استفاده کرد.

ای پی آی های SOAP

این APIها از پروتکل دسترسی به اشیا ساده استفاده می کنند. مشتری و سرور با استفاده از XML پیام ها را مبادله می کنند. این API  انعطاف پذیری کمتری دارد که در گذشته محبوبیت بیشتری داشته است.

ای پی آی های RPC

این APIها را Remote Procedure Calls می نامند. کلاینت یک تابع (یا رویه) را در سرور تکمیل می کند و سرور خروجی را برای مشتری ارسال می کند.

ای پی آی های Websocket

Websocket API یکی دیگر از توسعه‌دهندگان وب API مدرن است که از اشیاء JSON برای ارسال داده استفاده می‌کند. یک WebSocket API از ارتباط دو طرفه بین برنامه های مشتری و سرور پشتیبانی می کند. سرور می‌تواند پیام‌های پاسخ به تماس را به مشتریان متصل ارسال کند که کارآمدتر از REST API است.

REST APIها

REST APIها محبوب ترین و منعطف ترین API هایی هستند که امروزه در وب یافت می شوند. مشتری درخواست ها را به عنوان داده به سرور ارسال می کند. سرور از این ورودی مشتری برای شروع عملکردهای داخلی استفاده می کند و داده های خروجی را به مشتری برمی گرداند. بیایید API های REST را با جزئیات بیشتری در زیر بررسی کنیم.

REST API چیست؟

REST مخفف Representational State Transfer است. REST مجموعه ای از توابع مانند GET، PUT، DELETE و غیره را تعریف می کند که کلاینت ها می توانند از آنها برای دسترسی به داده های سرور استفاده کنند. مشتریان و سرورها با استفاده از HTTP داده ها را مبادله می کنند.

ویژگی اصلی REST API بدون تابعیت است. بدون تابعیت به این معنی است که سرورها داده های مشتری را بین درخواست ها ذخیره نمی کنند. درخواست های مشتری به سرور مشابه URL هایی است که در مرورگر خود برای بازدید از یک وب سایت تایپ می کنید. پاسخ سرور داده های ساده و بدون گرافیک رایانه ای یک صفحه وب است.

وب API چیست؟

Web API یا Web Service API یک رابط پردازش برنامه بین یک وب سرور و مرورگر وب است.

همه وب سرویس ها API هستند اما همه ای پی آی ها وب سرویس نیستند. REST API نوع خاصی از Web API است که از سبک معماری استاندارد توضیح داده شده در بالا استفاده می کند.

دو نوع Web API عبارتند از:         ۱) API سمت سرور           ۲) API سمت کلاینت

۱) سمت سرور :

API وب سمت سرور یک رابط برنامه‌نویسی است که از یک یا چند نقطه پایانی در معرض دید عموم برای یک سیستم پیام درخواست پاسخ تعریف شده تشکیل شده است. معمولاً در JSON یا XML بیان می شود

۲) سمت مشتری :

API وب سمت کلاینت یک رابط برنامه‌ریزی است که به گسترش عملکرد در مرورگر وب یا سایر سرویس‌گیرندگان HTTP کمک می‌کند.

نمونه هایی از وب API:

Google Maps API به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا با استفاده از رابط جاوا اسکریپت یا فلش، نقشه های گوگل را در صفحات وب تعبیه کنند.

YouTube API به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا ویدیوها و عملکردهای YouTube را در وب سایت ها یا برنامه ها ادغام کنند.

توییتر دو API ارائه می دهد. REST API به توسعه دهندگان کمک می کند تا به داده های توییتر دسترسی پیدا کنند و API جستجو روش هایی را برای توسعه دهندگان فراهم می کند تا با جستجوی توییتر تعامل داشته باشند.

مزایای API چیست؟

ای پی آی ها های چهار مزیت اصلی را ارائه می دهند:

۱) یکپارچه سازی

APIها برای ادغام برنامه های کاربردی جدید با سیستم های نرم افزاری موجود استفاده می شوند. این سرعت توسعه را افزایش می دهد زیرا لازم نیست هر عملکرد از ابتدا نوشته شود.

۲) نوآوری

کل صنایع می توانند با ورود یک برنامه جدید تغییر کنند. کسب و کارها باید به سرعت بروز شند و از استقرار سریع خدمات نوآورانه حمایت کنند. آنها می توانند این کار را با ایجاد تغییرات در سطح API بدون نیاز به بازنویسی کل کد انجام دهند.

۳) گسترش

API ها فرصتی منحصر به فرد برای کسب و کارها فراهم می کند تا نیازهای مشتریان خود را در پلتفرم های مختلف برآورده کنند.

به عنوان مثال، maps API امکان یکپارچه‌سازی اطلاعات نقشه را از طریق وب‌سایت‌ها، Android ،iOS و غیره فراهم می‌کند. هر کسب‌وکاری می‌تواند با استفاده از APIهای رایگان یا پولی، دسترسی مشابهی به پایگاه‌های داده داخلی خود بدهد.

۴) سهولت نگهداری

ای پی آی به عنوان یک دروازه بین دو سیستم عمل می کند. هر سیستم موظف است تغییرات داخلی ایجاد کند تا ای پی آی تحت تأثیر قرار نگیرد. به این ترتیب، هرگونه تغییر کد در آینده توسط یک طرف تأثیری بر طرف دیگر ندارد.

انواع مختلف API چیست؟

API ها هم بر اساس پروتکل و هم بر اساس سطح دسترسی  طبقه بندی می شوند در بالا طبقه بندی بر اساس پروتکل را توضیح داده ایم انواع API بر حسب سطوح دسترسی کاربران نیز به شرح زیر می باشد

Internal APIs (ای پی آی های خصوصی)

اینها برای یک شرکت داخلی هستند و فقط برای اتصال سیستم‌ها و داده‌های درون کسب‌وکار استفاده می‌شوند. این API های خصوصی برای کاربران خارج از شرکت در دسترس نیستند.

Open APIs (ای پی آی های عمومی یا باز)

این ای پی ای برای عموم آزاد است و ممکن است توسط هر کسی استفاده شود. ممکن است برخی مجوزها و هزینه های مرتبط با این نوع API ها وجود داشته باشد یا خیر.

Partner APIs (ای پی آی های مشارکتی)

API هایی هستند که در اختیار شرکای تجاری استراتژیک قرار دارند. به طور معمول، توسعه دهندگان می توانند از طریق پورتال توسعه دهنده API عمومی، به این API ها در حالت سلف سرویس دسترسی پیدا کنند. البته، آنها برای دستیابی به API های مشارکتی باید مراحل پردازشی را انجام دهند و اطلاعات ورود به سیستم را دریافت کنند.

Composite APIs (ای پی آی های ترکیبی)

اینها دو یا چند API مختلف را برای رسیدگی به الزامات یا رفتارهای پیچیده سیستم ترکیب می کنند.

چگونه یک API ایجاد کنیم؟

برای ساختن یک  رابط برنامه نویسی کاربردی API که سایر توسعه دهندگان بخواهند با آن کار کنند و به آن اعتماد کنند، به کوشش و تلاش لازم نیاز است. این پنج مرحله برای طراحی API با کیفیت بالا هستند:

1. ای پی آی را برنامه ریزی کنید

مشخصات API، مانند OpenAPI، طرح اولیه طراحی API شما را فراهم می کند. بهتر است از قبل در مورد موارد استفاده مختلف فکر کنید و اطمینان حاصل کنید که API به استانداردهای فعلی توسعه API پایبند است.

2. ای پی آی را بسازید

طراحان  API، ای پی آی ها را با استفاده از کد boilerplate نمونه سازی می کنند. پس از آزمایش نمونه اولیه، توسعه دهندگان می توانند آن را با مشخصات داخلی شخصی سازی کنند.

3. ای پی آی را تست کنید

تست API مانند تست نرم افزار است و باید برای جلوگیری از باگ ها و نقص ها انجام شود.

4. ای پی آی را مستند کنید

در حالی که API ها خود توضیحی هستند، اسناد API به عنوان یک راهنما برای بهبود قابلیت استفاده عمل می کند.

5. ای پی آی را عرضه کنید

بازارهای API نیز برای توسعه‌دهندگان برای خرید و فروش سایر APIها وجود دارد. فهرست کردن API می‌تواند به شما امکان کسب درآمد از آن را بدهد.

کجا می توانم API های جدید پیدا کنم؟

API های وب جدید را می توان در بازارهای API و دایرکتوری های API یافت. بازارهای API پلتفرم‌های باز هستند که هر کسی می‌تواند یک API را برای فروش فهرست کند. دایرکتوری های API مخازن کنترل شده ای هستند که توسط مالک دایرکتوری تنظیم می شوند. طراحان API خبره ممکن است یک API جدید را قبل از افزودن آن به فهرست خود ارزیابی و آزمایش کنند.

برخی از وب سایت های محبوب API عبارتند از:

Rapid API – بزرگترین بازار جهانی API با بیش از ۱۰۰۰۰ API عمومی و ۱ میلیون توسعه دهنده فعال در سایت. RapidAPI به کاربران این امکان را می دهد که قبل از خرید، API ها را مستقیماً روی پلتفرم آزمایش کنند.

APIهای عمومی – این پلتفرم APIهای راه دور را در ۴۰ دسته خاص گروه بندی می کند، که مرور و یافتن یک مورد مناسب برای رفع نیازهای شما را آسان تر می کند.

APIForThat و APIList – هر دو این وب سایت دارای لیستی بیش از ۵۰۰ API وب به همراه اطلاعات عمیق در مورد نحوه استفاده از آنها هستند.

چگونه با استفاده از API اپلیکیشن ایجاد کنیم؟

برای این کار، مراحل زیر را دنبال کنید:

یک API را انتخاب کنید (باید API پیدا کنید که بتوانید آن را در کسب‌وکارتان بگنجانید)

یک API Key دریافت کنید.

اسناد API را مرور کنید.

ریکوئستی برای Endpoint بنویسید.

اپلیکیشن خود را وصل کنید.

چرا به یک API نیاز داریم؟

ای پی آی ها کد نویسی را برای توسعه دهندگان آسان تر می کنند

فرض کنید می خواهید یک اپلیکیشن برای آیفون یا هر سیستم عامل دیگر توسعه دهید. سیستم عامل ها تعداد زیادی را فراهم می کند تا این کار را برای شما آسان تر کند.

برای مثال، اگر می خواهید از دوربین گوشی عکس یا فیلم بگیرید، لازم نیست رابط دوربین خود را بنویسید. شما از دوربین API برای تعبیه دوربین داخلی گوشی در برنامه خود استفاده می کنید. اگر api ها برای آسان کردن این کار وجود نداشت، توسعه دهندگان برنامه باید نرم افزار دوربین ایجاد می کردند و ورودی های سخت افزار دوربین را تفسیر می کردند.

اما توسعه دهندگان سیستم عامل ها این کار را انجام داده اند تا توسعه دهندگان بتوانند فقط از API دوربین برای تعبیه دوربین استفاده کنند و سپس به ساخت برنامه خود ادامه دهند. و هنگامی که سیستم عامل api دوربین را بهبود می بخشد، همه برنامه هایی که به آن متکی هستند به طور خودکار از این بهبود بهره می برند.

این برای هر پلتفرمی صدق می کند. به عنوان مثال، آیا می خواهید یک کادر محاوره ای در ویندوز ایجاد کنید؟ یک API برای آن وجود دارد. آیا می دانید کاربرد رابط برنامه نویسی کاربردی API در صنعت هوش مصنوعی چیست؟ برای مثال احراز هویت اثر انگشت در اندروید یک API برای آن وجود دارد، بنابراین لازم نیست حسگر اثر انگشت هر سازنده اندرویدی را تست کنید. توسعه دهندگان مجبور نیستند بارها و بارها این کدها را بنویسند.

ای پی آی ها دسترسی به منابع را کنترل می کنند

ای پی آی ها همچنین برای کنترل دسترسی به دستگاه‌های سخت‌افزاری و عملکردهای نرم‌افزاری استفاده می‌شوند که ممکن است برنامه لزوماً مجوز استفاده از آنها را نداشته باشد. به همین دلیل است که ای پی آی ها اغلب نقش مهمی در امنیت دارند.

به عنوان مثال، اگر تا به حال از یک وب سایت بازدید کرده اید و پیامی را در مرورگر خود مشاهده کرده اید که وب سایت از شما می خواهد مکان دقیق شما را ببیند، آن وب سایت در تلاش است از API مکان جغرافیایی در مرورگر وب شما استفاده کند.

مرورگرهای وب، APIهایی مانند این را در معرض نمایش قرار می دهند تا توسعه دهندگان وب دسترسی به موقعیت مکانی شما را آسان کنند آنها فقط می توانند بپرسند «کجا هستی؟» و مرورگر کار دسترسی به GPS یا شبکه های Wi-Fi مجاور را برای یافتن موقعیت فیزیکی شما انجام می دهد.

مرورگرها این اطلاعات را از طریق یک API افشا می کنند زیرا امکان کنترل دسترسی به آن وجود دارد. هنگامی که یک وب سایت می خواهد به مکان فیزیکی دقیق شما دسترسی داشته باشد، تنها راهی که می تواند آن را دریافت کند از طریق ای پی آی مکان است. و هنگامی که یک وب سایت سعی می کند از آن استفاده کند، شما( کاربر) می توانید این درخواست را مجاز یا رد کنید. تنها راه دسترسی به منابع سخت افزاری مانند سنسور GPS از طریق API است.

سخن پایانی

رابط برنامه نویسی کاربردی API، ارتباط بین سیستم های نرم افزاری مختلف را آسان می نماید و با تعریف پروتکل های استاندارد و تعریف شده امکان ارسال و دریافت دستورات و اطلاعات را در مدت زمان کوتاه برای ما فراهم می کنند. به پایان این مقاله در خصوص رابط برنامه نویسی کاربردی API چیست رسیدیم. امیدواریم که مطلب فوق کمی دید شما را نسبت به این موضوع بازکرده باشد.

نظرات و پیشنهادات خود را در قسمت دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید.