معرفی انواع داده در پایتون

متغیر لیست در پایتون، یک متغیری است که می‌تواند مجموعه‌ای از داده‌ها را در خود ذخیره کند. این داده‌ها می‌توانند از هر نوع داده‌ای باشند، از جمله اعداد، رشته‌ها، منطقی‌ها، تاپل‌ها، لیست‌های دیگر و غیره.

متغیر دیکشنری در پایتون، یک متغیری است که می‌تواند مجموعه‌ای از داده‌ها را در خود ذخیره کند. این داده‌ها به صورت جفت‌های کلید-مقدار ذخیره می‌شوند. کلیدها می‌توانند از هر نوع داده‌ای باشند که غیرقابل تغییر باشند، مانند اعداد، رشته‌ها، منطقی‌ها و تاپل‌های بدون مقدار تکراری. مقادیر می‌توانند از هر نوع داده‌ای باشند.

تفاوت لیست و دیکشنری در پایتون،ابتدا داده‌ها به انواع مختلف تقسیم می‌شوند. در زیر، انواع داده‌های معمول در پایتون را معرفی می‌کنم:

  عدد صحیح (Integer):

عدد صحیح یک عدد بدون اعشار است. به عنوان مثال:

number = 42

  عدد اعشاری (Float):

عدد اعشاری یا اعشاری یک عدد با اعشار است. به عنوان مثال:

float_number = 3.14

 رشته (String):

رشته یک دنباله از کاراکترها است و می‌تواند در نقل قول تکی یا دوتایی (`’` یا `”`) نوشته شود. به عنوان مثال:

string = "Hello, World!"

 لیست (List):

لیست یک مجموعه از عناصر است که می‌تواند شامل انواع مختلف داده باشد. لیست با کروشه‌های مربع `[]` ساخته می‌شود. به عنوان مثال:

my_list = [1, 2, 3, "apple", "banana"]

تاپل (Tuple):

تاپل مشابه لیست است اما بعد از ایجاد قابل تغییر نیست. تاپل با پرانتز `()` ساخته می‌شود. به عنوان مثال:

my_tuple = (1, 2, 3, "apple", "banana")

دیکشنری (Dictionary):

دیکشنری یک ساختار داده‌ای است که هر عنصر دارای یک کلید (key) و مقدار (value) متناظر است. دیکشنری با آکولاد `{}` ساخته می‌شود. به عنوان مثال:

my_dict = {"name": "Alice", "age": 30, "city": "New York"}

  مجموعه (Set):

مجموعه یک مجموعه غیرترتیبی از عناصر منحصر به فرد است. مجموعه با آکولاد `{}` و عناصر جدا شده با ویرگول ساخته می‌شود. به عنوان مثال:

my_set = {1, 2, 3, 4, 5}

 بولیان (Boolean):

بولیان یک نوع داده است که فقط دو مقدار `True` یا `False` می‌پذیرد و برای عملیات منطقی استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

is_true = True
is_false = False

این انواع داده‌ها اساسی‌ترین انواع در پایتون هستند و برنامه نویسان از آنها برای ذخیره و پردازش داده‌ها در پروژه‌های خود استفاده می‌کنند.

به علاوه به انواع داده‌های اصلی که در پایتون استفاده می‌شوند، برنامه نویسان ممکن است از ساختارهای داده‌ای پیچیده‌تر نیز استفاده کنند:

 نان (NoneType):

نان (None) نشان‌دهنده این است که متغیر یا تابعی هیچ مقدار یا بازگشتی ندارد. به عنوان مثال:

my_variable = None

 فایل (File):

در پایتون، می‌توانید باز کردن فایل‌ها و خواندن یا نوشتن اطلاعات در آنها را انجام دهید.

 کلاس (Class):

کلاس‌ها به عنوان یک الگو برای ایجاد شیء (Object) در پایتون استفاده می‌شوند. یک کلاس می‌تواند شامل ویژگی‌ها (متغیرها) و روش‌ها (توابع) باشد.

شیء (Object):

شیء نمونه‌ای از یک کلاس است. شیء دارای ویژگی‌ها و متد‌های کلاس مرتبط با آن است.

 تابع (Function):

توابع در پایتون یک بلوک کد است که می‌تواند ورودی دریافت کند، عملیاتی را انجام دهد و مقداری را بازگرداند.

 ماژول (Module):

ماژول‌ها کدهای پایتونی هستند که در فایل‌های جداگانه نوشته می‌شوند و می‌توانند توابع، کلاس‌ها، و متغیرهای مختلف را شامل شوند.

  لامبدا (Lambda):

لامبدا یک نوع کوتاه‌تر از تابع است که معمولاً برای توابع ساده و کوچک بدون نیاز به نام استفاده می‌شود.

 جنراتور (Generator):

جنراتورها یک روش ایجاد داده در پایتون هستند که به صورت تاخیری (lazy) داده تولید می‌کنند. این به بهینه‌سازی حافظه کمک می‌کند زیرا داده‌ها به تدریج تولید می‌شوند و همچنین می‌توانند با استفاده از دستور `yield` ارزش بازگشتی خود را تولید کنند.

پایتون یک زبان برنامه‌نویسی چندمنظوره و انعطاف‌پذیر است که انواع مختلف داده‌ها و ساختارهای داده‌ای را پشتیبانی می‌کند، این انواع داده‌ها و ساختارهای داده‌ای به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهند تا برنامه‌های گوناگون و پیچیده را ایجاد کنند.

تفاوت لیست و دیکشنری در پایتون

تفاوت لیست و دیکشنری پایتون، لیست‌ها و دیکشنری‌ها دو ساختار داده‌ای مختلف هستند که برای ذخیره و مدیریت داده‌ها استفاده می‌شوند، و هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای مخصوص به خود را دارند.

 لیست (List):

– ترتیب دارند: عناصر در یک لیست به ترتیب خاصی ذخیره می‌شوند و می‌توان از این ترتیب برای دسترسی به عناصر استفاده کرد.

– می‌توانند شامل انواع مختلف داده باشند: یک لیست می‌تواند شامل اعداد صحیح، اعشاری، رشته‌ها و حتی لیست‌های دیگر باشد.

– تغییرپذیرند: عناصر در یک لیست می‌توانند در محل خود تغییر کنند یا حذف شوند.

– ساختار داده‌ای ساده‌تری دارند: لیست‌ها به عنوان یک دنباله از عناصر در نظر گرفته می‌شوند.

نمونه کد لیست در پایتون:

my_list = [1, 2, 3, "apple", "banana"]

 دیکشنری (Dictionary):

– ترتیب ندارند:

در دیکشنری‌ها، اطلاعات به صورت یک جفت کلید (key) و مقدار (value) ذخیره می‌شوند و این اطلاعات بر اساس کلید مرتب نیستند.

– می‌توانند شامل انواع مختلف داده باشند:

یک دیکشنری می‌تواند شامل اعداد صحیح، اعشاری، رشته‌ها، لیست‌ها، و حتی دیکشنری‌های دیگر باشد.

– تغییرپذیرند:

می‌توان مقادیر مرتبط با یک کلید را تغییر داد یا حذف کرد.

– کلیدها باید یکتا باشند:

هر کلید در یک دیکشنری باید یکتا باشد و این یعنی نمی‌توان دو کلید یکسان در یک دیکشنری داشت.

نمونه کد دیکشنری در پایتون:

my_dict = {"name": "Alice", "age": 30, "city": "New York"}

به طور خلاصه، لیست‌ها برای دنباله‌های مرتب از اطلاعات که به ترتیب مهم هستند و از انواع مختلف داده تشکیل شده‌اند، و دیکشنری‌ها برای مجموعه‌هایی از اطلاعات با نوع مشخص (کلید) و مقدار (value) مورد استفاده قرار می‌گیرند.

با کلید‌های یکتا و امکان ذخیره اطلاعات به صورت جفت کلید-مقدار (key-value)، دیکشنری‌ها در پایتون برای مدیریت داده‌ها به صورت ساختارمند بسیار کارآمد هستند. در حالی که لیست‌ها فقط بر اساس اندیس مقادیر خود را ذخیره می‌کنند و هر مقدار به یک اندیس ارتباط دارد.

مثال‌های بیشتر:

 لیست:

my_list = [1, 2, 3, "apple", "banana"]
print(my_list[3])  # اینجا به عنصر با اندیس 3 (شمارش از صفر) یعنی "apple" دسترسی داریم

در لیست، ما به اندیس یا مکان عنصر دسترسی داریم.

 دیکشنری:

my_dict = {"name": "Alice", "age": 30, "city": "New York"}
print(my_dict["age"])  # اینجا به مقداری با کلید "age" یعنی 30 دسترسی داریم

در دیکشنری، ما به مقادیر با استفاده از کلید‌ها دسترسی داریم که این کلید‌ها می‌توانند رشته‌ها، اعداد صحیح یا هر نوع داده دیگری باشند.

به طور کلی، اگر نیاز به داده‌های مرتب و دارای ترتیب هستید و یا اگر نیاز دارید به عناصر بر اساس مکان (اندیس) دسترسی پیدا کنید، از لیست‌ها استفاده کنید. اگر نیاز به ذخیره داده‌ها به صورت جفت کلید-مقدار با کلید‌های یکتا دارید، از دیکشنری‌ها استفاده کنید. انتخاب میان لیست یا دیکشنری بستگی به نوع داده‌ها و نیازهای خاص شما دارد.