اشتباهات برنامه نویسی باید اصلاح شود زیرا همه می دانند که انقلاب دیجیتالی دوران ما توقف ناپذیر است، به همین خاطر آموزش کدنویسی به نسل های آینده به صنعتی سودآور تبدیل شده است. با نگاهی به برنامه های آموزشی برنامه نویسی کودکان، اسباب بازی ها و روبات های آموزشی و کتاب های مختلف، این نکته بسیار واضح است.

‎بخش ناپیدای این قضیه به لزوم و چگونگی دست یافتن به این هدف ختم می شود، البته جدا از نگرانی هایی مانند این که آموزش برنامه نویسی با چه زبانی باید شروع شود و یا این که آیا کدنویسی مهارتی ضروری برای همه ی کودکان و نوجوانان به حساب می آید یا نه؟ و اگرجواب مثبت است، با چه عملکردی باید تدریس شود تا کودکان امروز آینده ای موفق داشته باشند.

بحث در مورد نیاز به آموزش برنامه نویسی

برخی از مقالات سعی درآموزش والدین در مورد نحوه بزرگ کردن زاکربرگ یا استیو جابز بعدی دارند در حالی که برخی دیگر به شدت با این کار مخالفت می کنند. رواج ترس از بیکاری برای کسانی که از کدنویسی چیزی نمی دانند نیز در بین این مقالات یافت می شود با این دیدگاه که هر کس درآینده برنامه نویسی بلد نباشد، (بی سواد) محسوب می شود!

ایده این که کدنویسی در همه جا نیاز کاربردی ندارد را هم به لیست اضافه کنید. اگرچه بیشتر این مقالات حاوی اطلاعات مفیدی هستند و با نیت خوبی نوشته شده اند، ولی بیش از آن که به خواننده کمک کنند، موجب سردرگمی و دلسردی وی خواهند شد.

جهان با چنان سرعتی در حال تحول و پیشرفت است که پیش بینی آینده را غیر ممکن ساخته است به طوری که حدس در مورد منفعت و سود این موضوع بسیار مشکل است۔با این حال، قطعا تصورات غلطی درباره ی چگونگی تدریس برنامه نویسی به کودکان و نوجوانان وجود دارد که دراین مقاله، قصد داریم برخی از مهم ترین اشتباهات برنامه نویسی کودکان و نوجوانان را مورد بحث و چالش قرار دهیم.

اشتباهات برنامه نویسی

1. برنامه نویسی از صفحه ی نمایش آغاز می شود.

‎ این باور نادرست درباره نشاندن کودکان مقابل یک‏ صفحه نمایش همیشه بهترین راه حل نیست، مخصوصا در سنی که طبیعت آن ها با یک جا نشستن سازگار نباشدو سرشار از انرژی هستند. خوشبختانه لازم نیست برنامه نویسی را حتما از کامپیوتر شروع کرد.

برای کودکان در سنین کم بسیار مهم است تا شیوه ای خاص از تفکر را که برای موفقیت در کارهای پیچیده لازم دارند را انتخاب کرده و به کمک آن، مهارت های پیشرفته حل مشکل خود را بهبود دهند.

این مهارت ها به عنوان  « سواد اختراع » شناخته می شوند که به پایه گذاری اعتماد به نفس و خلاقیت در کمک می کنند و از سنین پایین قابل تمرین و یادگیری هستند که کودکان را تشویق به کشف و درک محیط خود برای ایجاد چیزهای جدید و نوین می کنند.

‎این کار سختی و دشواری نیست از این جهت که بیشتر کودکان ماجراجو و کنجکاو به دنیا می آیند.در اکثر موارد کافیست تا به آنها اجازه بازی آزادانه بدهیم و آنها را تشویق به دنبال کردن علایق شان کنیم.

2. کدنویسی برای بچه ها خسته کننده است.

یکی از اشتباهات برنامه نویسی بدین صورت است :کدنویسی در صورتی برای کودکان خسته کننده است که به همان شیوه یی که برنامه نویسی به بزرگسالان تدریس می گردد به آن ها تدریس شود.امروزه ابزارهای زیادی برای آموزش برنامه نویسی به کودکان و نوجوانان وجود دارند که از تکنیک های جذاب و سرگرم کننده یی استفاده می کنند.

برای مثال برنامه جدید شرکت اپل با به کارگیری پازل های جالب و جذاب و گرافیک ۳ بعدی، گام به گام مفاهیم کدنویسی را به کودکان آموزش می دهد (برای آشنایی بیشتر با این ابزار به مقاله یااپلیکیشن جدید اپل برای آموزش کدنویسی به کودکان مراجعه نمایید.)

‏اگر کودکان گام اول یادگیری کدنویسی را با استفاده از ابزاری که برای آن ها طراحی شده است بردارند، دیگرنیاز ندارند تا تمام دستورات و نحوه ی کاربرد آن ها را از ابتدا بیاموزند. این اپلیکیشن های کدنویسی، منطق برنامه نویسی را در محیطی سرگرم کننده و شهودی نشان داده و کودکان را در کدنویسی واقعی رو به جلو هدایت می کنند.

3. کودکان باید از سنین خیلی کم یادگیری را آغاز کنند.

یکی دیگر از اشتباهات برنامه نویسی فقط به سن مناسب برای یادگیری برنامه نویسی ختم نمی شود۔ بلکه باید در مورد این که چه فعالیت هایی در زیر مجموعه برنامه نویسی قرار می گیرند نیز صحبت کنیم. برخی سایت های آموزشی، تمرین هایی برای کودکان ۴ تا ۶ سال نیز در نظر گرفته اند که مهارت های محاسباتی و منطق پایه ای آن هما را ارتقا می دهند۔

البته بیشتر افراد که به این سایت ها مراجعه می کنند، این تمرین هها را به عنوان پیش نیاز برنامه نویسی نمی بینند !

‏به طور کلی می توان گفت که حتی یادگیری زبان های تصویری مانند اسکرچ (برای سنین ۸ تا ۱۶ سال) ‏نیز برای بیشتر کودکان زیر ۷ سال مشکل و دشوار است، سنی که هنوز توانایی کامل خواندن، نوشتن و درک مسایل ساده ریاضی را ندارند .

برای شروع دوره ی آموزش رایگان زبان اسکرچ به صورت ویدویی به زبان فارسی به دوره ی آموزش زبان اسکرچ در سایت آموزشی نابغه ساز مراجعه کنید.

همچنین باید اشاره کرد که بهترین کدنویس های دوران ما کدنویسی را از سنین بالاتری و یا حتی از نوجوانی آغاز کرده اند.

‏‎ ‏ برای مثال بیل گیتس در ۱۳ سالگی و مارک زاکربرگ در ۱۳ سالگی کدنویسی را شروع کردند.

4. می توان زبان برنامه نویسی درست را انتخاب کرد.

این باور نادرست درباره کدام زبان برنامه نویسی برای شروع مناسب تر است؟ آیا این زبان باید واقعی باشد یا طراحی شده برای کودکان؟ اگر بخواهیم در مورد زبان هایی که در یک صورت واقعی استفاده می کنیم .

بهترین آن ها زبانی است که یا سینتکس ساده و روان یی مانند پایتون دارد و یا زبانی که روی همه ی دیتابیس ها قابل اجرا باشد.

مانند ‎JavaScript‏ که قابلیت اجرا روی هر مرورگری را دارا است.

5. برای یادگیری زبان‌های برنامه نویسی حتما باید یک ریاضیدان حرفه‌ای باشم.

این باور نادرست درباره دانستن ریاضیات یک امتیاز عالی است. اما این یک باور غلطی است درباره برنامه نویسی که حتما باید ریاضیدان حرفه‌ای  باشیم. زیرا شما به عنوان یک برنامه نویس، بیشتر زمان خود را صرف  کد نویسی می‌کنید، نه فرمول‌های ریاضی و دانش شما در ریاضی به طور مستقیم با مهارت برنامه نویسی شما متناسب نیست.

اما، شما هنوز برای برنامه نویسی به جبر پایه نیاز دارید، ولی بصورت پایه ای و نه حرفه‌ای. علاوه بر این، برنامه‌های کمکی زیادی در قالب کتابخانه‌ها و افزونه‌ها وجود دارند که قادر هستند ما را  در حل معادلات و مسئله‌های پیچیده ریاضی و الگوریتمی به طور مستقیم از آنها استفاده کنید.

6. برای برنامه نویس خوب شدن حتما باید نابغه باشیم.

این هم یک باور نادرست است چرا که برای برنامه نویسی حتما نیازی نیست که نابغه باشید. کافی است که شما یک فکر و ایده تحلیلی داشته باشید. در واقع تفاوتی ندارد که ضریب هوشی شما ۱۶۰ یا ۹۰ باشد، برنامه نویسی مربوط به عوامل خاصی نیست بلکه علاقه شماست. اگر آزمایش‌هایی برای تعیین نمره ضریب هوشی خود انجام داده اید، بدانید که بسیاری از انسانهای موفق با علاقه و پشتکار داشتن توانسته‌اند بر مهارت و دانش خود تسلط پیدا کنند.

یادگیری برنامه نویسی هم مانند یادگیری یک زبان جدید است که باید برای یادگیری آن و حرفه‌ای شدن  در این ضمینه تنها نیاز به  پشتکار و علاقه داشتن است. همچنین یکی دیگر از اشتباهات برنامه نویسی این است که برنامه نویسان نیاز به برقراری ارتباط با دیگران ندارند.

در واقع به غیر از زمان‌هایی که روی برنامه نویسی تمرکز می‌کنید، اغلب لازم است با سایر برنامه نویسان، مدیران پروژه و محصولات، حتی بخش‌های فروش، بازاریابی و روابط مشتری ارتباط برقرار کنید و مشورت داشته باشید. بعضی اوقات شما نیز نیاز به حضور در جلسات مشتریان خواهید داشت.

7. برنامه نویسی را حتما باید در دانشگاه یاد بگیریم.

البته ، ما نمی‌توانیم اهمیت شروع آموزش را در سنین جوانی نادیده بگیریم. اما اشتیاق و اراده شما برای خوب بودن در دانش و مهارت برنامه نویسی بسیار مهم تر است. این روزها در دسترس بودن  اینترنت می‌توانید نحوه برنامه نویسی را از برنامه نویسان مهربان و مشتاق بهتر از مدرسان دانشگاه یاد بگیرید.

البته ما نمی‌گوییم دانشگاه‌ها نمی‌توانند چیزی به شما یاد دهند ولی در کل در تایم و بازده زمان کم دانشگاه فقط مطالب کلی را یاد می گیرید. یک استاد دانشگاه مطمئنا می ‌تواند درک شما را در مورد تئوری‌ها و مفاهیمی مانند برنامه نویسی شی گرا سرعت بخشد.

اما صرف نظر از مسیری که انتخاب می‌کنید، برای شما بهتر است که بر توانایی خودآموزی خود تسلط داشته باشید زیرا برخلاف اکثر صنایع، برنامه نویسی همیشه با سرعتی فوق العاده در حال پیشرفت است و فقط شما می‌توانید تعیین کنید که آیا می توانید ادامه دهید یا خیر!

8. برای یادگیری زبان‌های برنامه نویسی حتما باید به سن بزرگسالی رسیده باشیم.

والدین، ​​لطفا از سن فرزندتان به عنوان یک عامل بازدارنده برای یادگیری زبان‌های برنامه نویسی یا کارهای دیگر استفاده نکنید. طبق مطالعات، سریعترین و بهترین سن یادگیری در سنین ۵ تا ۲۰ سال اتفاق می‌افتد.

اگر در سنین پایین شروع به آموزش کد نویسی به فرزندان خود کنید، آنها همچنین یاد خواهند گرفت که خلاقانه فکر کنند. با این وجود، تفاوت چندانی در مدل یادگیری بین کودکان و بزرگسالان وجود دارد. بهتر است بچه‌ها کدنویسی را به صورت بصری یاد بگیرند، زیرا درک بصری آنها توسعه یافته تر است. بنابراین یاد ندادن برنامه نویسی به کودکان هم یک اشتباه برنامه نویسی است.

9. من فقط باید بهترین زبان برنامه نویسی را یاد بگیرم.

“بهترین زبان برنامه نویسی” چیست؟ این هم یکی از اشتباهات برنامه نویسی است، زیرا بهترین زبان برای یادگیری متناسب با هدف فعلی شما است، یا برای کار یا مطالعه. به عبارت دیگر، بهترین زبان برنامه نویسی وجود ندارد، این بستگی به کار و هدف و علاقه شما برای انجام دادن آن دارد. اصولا زبان‌های برنامه نویسی ابزاری هستند که شما برای حل مسئله از آنها استفاده می‌کنید. بسته به مشکل شما، ممکن است زبان متناسب با نیازهای تان تغییر کند.

جدا از آن، اگر احساس رضایتمندی بیشتری نسبت به آن دارید یا می‌دانید آن زبان برای شما مناسب تر است، می‌توانید یک زبان برنامه نویسی را بیشتر دوست داشته باشید. هرچند زبان‌های برنامه نویسی خوبی برای مبتدیان وجود دارد.

پایتون به دلیل سادگی، خوانایی و انعطاف پذیری، یک شروع بسیارخوب است. یادگیری جاوا نیز آسان و راحت است و از همه مهمتر، دارای مستندات گسترده است، یا می توانید مثل بعضی از برنامه نویسان به یکباره به دنبال یادگیری یک زبان برنامه نویسی نسبتا دشوار مانند #C  بروید.

10. سال‌ها طول می‌کشد تا یک زبان برنامه نویسی را یاد بگیریم و در آن استاد شویم.

یادگیری برنامه نویسی برای یک فرد مبتدی و تازه کار ,کار ساده‌ای نیست و باید برای یادگیری و حرفه‌ای شدن در آن علاقه و پشتکار داشته باشد. اما اینطور هم نیست که برای یادگیری یک زبان برنامه نویسی سال‌ها تلاش و کوشش کنید و این هم یک باور نادرست درباره برنامه نویسی است.

هر فردی می‌تواند برای یادگیری یک زبان برنامه نویسی هفته‌ها یا چندماه تلاش کند و برای استاد و حرفه‌ای شدن در آن به تلاش و کوشش سال‌های زیادی نیاز دارد چرا که روند یادگیری و حرفه‌ای شدن در برنامه نویسی پایان ناپذیر است. در واقع مانند نقاشی، برنامه نویسی هم نیاز به علاقه و پشتکار دارد و بیشتر چیزهایی که در ابتدا ایجاد می‌کنید، ممکن است از کاربرد کمی برخوردار باشند.

با این حال اگر به جلو حرکت کنید، فقط باید یک بار در آن قدم بردارید. برای تبدیل شدن به یک برنامه نویس خوب، باید هر بار که شکست خوردید احساس خوبی کنید، زیرا این تنها راه پیشرفت است.

11. برای کدنویسی باید هزاران کد را بلد باشیم.

افرادی که مبتدی و تازه کار هستند و تازه می‌خواهند برنامه نویسی را شروع کنند، نگاه کردن به صدها هزاران کد،  برنامه نویسی را کاری خسته کننده و ترسناک می‌کند و این یک باور نادرست است . در حالی که اگر با دقت به کد‌های برنامه نویسی توجه کنید، متوجه خواهید شد که این صدها هزاران کد دارای بسیاری از کدهای تکراری هستند که برنامه نویس می‌تواند در بسیاری از قسمت‌ها و تکه ها از این کدهای تکراری استفاده کند و آنها مختلف و گوناگون نیستند.

بیشتر برنامه نویسان این روش را انجام می‌دهند زیرا از آن لذت می برند. می‌توانید بگویید که برنامه نویسی روشی خلاقانه و تحلیلی است. اگر شما کسی هستید که دوست دارید با شکستن آن کدها به قطعات و تکه های کوچک، مشکل بزرگ و پیچیده‌ای را حل کنید و می‌خواهید با استفاده از روش‌های مختلف، چیز جدیدی بسازید، کد نویسی خسته کننده نخواهد بود بلکه برای شما لذت بخش می شود..

هنگامی که به کدنویسی عادت کردید خواهید فهمید که این صدها هزاران کد مانند بازی، سرگرم کننده هستند. استفاده از ابزارهای مناسب به شما در نوشتن کد کمک می‌کند و باعث صرفه جویی در وقت شما می‌شود. اما ابزارها نمی‌توانند کد خوبی را از طرف شما بنویسند. به عنوان یک برنامه نویس، وظیفه شماست که قطعات کد را به پروژه خود اضافه کنید، بنابراین دقت لازم است.

12. من زن هستم، پس نمی‌توانم یک برنامه نویس خوب باشم.

این هم یک باور نادرست درباره برنامه نویسی است که یک زن برنامه نویس خوبی نیست یا قدر به برنامه نویسی نیست. چرا که اولین برنامه نویس در جهان فردی به نام Ada Lovelace یک زن بوده است. یک زن دیگر یعنی Grace Murray اولین کامپایلر را برای زبان‌های برنامه نویسی توسعه داد.

همچنین خانم Marissa Mayer ، مدیر ارشد یاهو، یکی از نخستین برنامه نویسان گوگل بود. خانم Adele Goldstine  به ساخت اولین کامپیوتر دیجیتالی الکترونیکی کمک کرد. در نهایت اینکه خانم Jean E. Sammet زبان برنامه نویسی FORMAC نوعی از FORTRAN را توسعه داد.

تاثیر زنان در زمینه برنامه نویسی مشهود است، اما نسبت پایین زنان به مردان در برنامه نویسی در این زمینه شاید به دلیل دیگری مانند فشارهای اجتماعی، اقتصادی، دیدگاه‌ها و علایق مختلف در زندگی و غیره باشد.  در حال حاضر صنعت برنامه نویسی تحت سلطه مردان است، اما به تدریج تعداد زنان افزایش می یابد.

13. من باید همه سینتکس ها (Syntaxes‌) را حفظ کنم و نباید کمک بگیرم.

در روانشناسی گفته می‌شود که اگر بدون راهنمایی بیرونی برنامه نویسی کنید، همه چیز را به خاطر می‌آورید و به یک برنامه نویس واقعی تبدیل شوید که می‌تواند از ابتدا کد بسازد.

اما حقیقت این است که، شما لازم نیست نگران نباشید که همه سینتکس ها را بخاطر بسپارید، چرا که این هم باور نادرست درباره برنامه نویسی است. Google ، IDE  و چارچوب‌ها به طور خاص طراحی شده‌اند تا به شما در برنامه نویسی کمک کنند.  اتخاذ چارچوب‌ ها به شما کمک می‌کند تا درک کنید که آن زبان برنامه نویسی چه کاری انجام می‌دهد و چه محدودیت‌هایی را می‌توان بر آن اعمال کرد.

14. من فقط زمانی به درآمدزایی می‌رسم که در کار برنامه نویسی حرفه‌ای شده باشم.

این هم یک باور نادرست درباره برنامه نویسی است. چرا که در بازار کار برای برنامه نویسان فرصت‌های شغلی زیادی وجود دارد. با توجه به سطح دانش، مهارت و تجربه در برنامه نویسی می‌توانید متناسب با آن به درآمد بالایی برسید.

همچنین از همان ابتدای شروع به کار نباید توقع درآمد یک برنامه نویس مایکروسافت یا گوگل را داشته باشید. نمی‌شود تنها نشست و صبر کرد تا کار پیدا شود باید تلاش کنید تا فرصت‌های شغلی را به دست آورید. کار فریلنسری هم خوب است و می‌توانید در خانه به صورت دورکاری و پروژه‌ای درآمد کسب کنید.

مزیت کار دورکاری برنامه نویسی و هر شغلی این است که خودتان رئیس خودتان هستید و چارچوب زمانی تحویل پروژه‌ها را خودتان تعیین می‌کنید و در این زمینه آزادی عمل دارید.

15. در آینده همه باید کدنویسی کنند.

درعصر دیجیتال اغلب شغل ها به طور فزاینده استفاده از فناوری را الزام می کنند. از طرفی، افرادی که در زمینه های غیر فنی از قبیل بازاریابی، آموزش و پرورش، چاپ و نشرو یا مراقبت های بهداشتی کار می کنند، به احتمال زیاد کدنویسی را به عنوان بخشی از شغل لازم ندارند.

بنابراین اگر فرزند شما علاقه ای به برنامه نویسی ندارد، به راحتی می تواند در زمینه های دیگر موفق وپیشرفت کند، پس نگران نباشید. ولی آگاه باشید که دانش دیجیتال برای همه ضروری خواهد بود.

 فردی که دانش دیجیتالی دارد کسی است که :

ا۔ با خیال راحت و با اطمینان از دستگاه های و نرم افزارهای مختلف استفاده کند .

۲-ارتباط میان آنها را کاملا درک کند.

۳۔ دانشی نسبی از چیزهایی مانند انتشار وب، ابزار ارتباطی اینترنتی، جستجوی اینترنتی، واژه پردازها/ صفحات گسترده، سیستم های مدیریت محتواۍ رسانه های، ا جتماعی، ویرایشگرهای عکس، نرم افزار بهره وری، و بسیاری دیگر داشته باشد.

۴۔ مفاهیمی مانند حریم خصوصی آنلاین و حقوق دیجیتال و مسئولیت را درک کند.

۵-سواد دیجیتالی اهمییت بیشتری دارد.

برنامه نویسی، توسعه وب، مدیریت سیستم، و دیگر مهارت های ‎برنامه نویسی، توسعه وب، مدیریت سیستم، و دیگر مهارت های آی تی سطح پیشرفته معمولا به عنوان سواد دیجیتال شناخته نمی شوند.

از سوی دیگر، یک درک  اساسی از برنامه نویسی قطعا می تواند به بهبود سواد دیجیتالی همراه با بسیاری از مهارت های دیگر مانند حل مسئله، تفکرانتقادی، و منطق کمک کند پس خیلی مفید است اگر بچه ها بتواند همه این ها در مدرسه یاد بگیرند است.

همچنین می توان این نکته را متذکر شد که برنامه نویسی عمومی باید به همه ی کودکان آموزش داده شود، درست مثل خواندن، نوشتن و ریاضیات و غیره به این دلیل که این کار روش خوبی برای سنجش استعداد کودکان دراین زمینه است و حتی اگر در پایان هم کودکی برنامه نویس نشود، قطعا ازاین دانش در جنبه های دیگری از زندگی خود بهره مند خواهد برد. ‎البته این تصوری که در  آینده همه باید برنامه نویسی بلد باشد، اصلا تصور درستی نیست و یک باور نادرست است.

16. برای یادگیری برنامه نویسی پیر شده ام.

این هم یکی دیگر ازکارهای اشتباه برنامه نویسی  هست که سن زیاد مانع یادگیری و ادامه برنامه نویسی است و فرقی نمی کند که شما ۲۰ ، ۴۰ یا ۶۰ ساله باشید. همه می توانند نحوه برنامه نویسی را بیاموزند. وقتی نوبت به یادگیری برنامه نویسی می رسد سن مهم نیست. آنچه مهم است این است که شما چقدر می خواهید برای آن زمان و وقت بزارید.

پس به جای اینکه آن را به عنوان یکباور نادرست به آن نگاه کنیم می توانیم، از این دید به آن نگاه کنید که سن، تخصصی که از قبل دارید را به یک مزیت تبدیل کنید.

داشتن ۱۰ یا ۲۰ سال تجربه در یک صنعت خاص چیزی است که با پول نمی توانیم خریداری کنیم. این تجربه دارایی شماست که می توانید با برخی از مهارت های جدید برنامه نویسی و وب آنها را ادغام کنید و حتی نسبت به برنامه نویسان جوان فرصت بیشتری برای جلب نظر مشتری و کارفرما داشته باشید. و البته شبکه مخاطبین خود را که طی این سالها ایجاد کرده اید فراموش نکنید.

با این حال ، اگر واقعاً از یادگیری برنامه نویسی لذت می برید . داشتن اشتیاق و اعتماد به نفس بسیار قدرتمندتر از این است که شما دیروز متولد شده باشید و … از مسیر جدید لذت ببرید! هرگز برای شروع یادگیری برنامه نویسی دیر نیست. و ما باید این اشتباهات برنامه نویسی را کنار بگذاریم.

سخن پایانی

درپایان مقاله اشتباهات برنامه نویسی ، در دنیای برنامه نویسی، اشتباهات یک بخش طبیعی از فرایند یادگیری و پیشرفت هستند. ما در مقاله‌ی اشتباهات برنامه نویسی به طور قابل توجهی به شناخت و پرهیز از این اشتباهات کمک خواهد کرد. برنامه نویسی، هنری است که نیازمند صبر، تمرکز و تلاش برای بهبود پیوسته است.

هر برنامه‌نویس در طول مسیر خود با انواع اشتباهات برنامه نویسی روبرو می‌شود. از اشتباهات نحوه نوشتن کد تا منطق نادرست و خطاهای منطقی، همه آنها قرار است ما را به سمت یادگیری هدایت کنند. اشتباهات، فرصتی است برای بهتر شدن و پیشرفت.

با شناخت اشتباهات برنامه نویسی و یادگیری راه‌حل‌های درست، می‌توانیم خطاها را به حداقل برسانیم و کدی کیفیت‌بخش بنویسیم. این تجربه و دانش ارزشمندی است که برنامه‌نویسان حرفه‌ای را از سایران متمایز می‌کند.

منبع : www.oxford-royale.com