آیا برنامه نویسی مختص آقایان است؟ آیا دختران و زنان میتوانند برنامه نویس شوند؟
پیش از هر سخنی پاسخ به سوال فوق را خواهیم داد.با قاطعیت میگوییم بله؛ حال با ما همراه باشید تا نگرش ها و دلایل پاسخ را متوجه شوید.
شاید به دور و اطرافتان نگاه کنید و بیشتر آقایان را پشت کامپیوتر ببینید، اما بر اساس تحقیقات جدیدی که انجام شده،برنامه نویسی برای زنان هم است و خانمها هم در مقابل جنس مقابلشان چیزی کم ندارند. وقتی صحبت از برنامه نویس زن و مرد به میان می آید، برخی از آقایان خود را از نظر فنی قوی می دانند و در کارشان تواضع و سخت گیری ندارند.
برخی از نظر فنی قوی نیستند، برخی تنبل هستند و فقط از پس آن برمی آیند.ممکن است دختری که در همان گروه است سریعتر از پسری است که بعد از چند ماه بیش از یک سال اینجا بوده است، این نشان می دهد که نگرش و سخت کوشی مهم است.
فناوری هیچ ربطی به زن و مرد ندارد، به افراد مربوط است و هرگونه تعمیم مغرضانه همگی یک طرفه است. محققان دانشگاه فنی کالیفرنیا و دانشگاه کارولینای شمالی، اخیرا به این نتیجه رسیدهاند که خانمها برنامهنویس های بهتری از آقایان هستند.
در حال حاضر، کاملاً از آگاهی عمومی ناپدید شده است که در دهه های اولیه پس از ظهور رایانه، برنامه نویسی یک حرفه زنانه بود، و حتی در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، شکاف جنسیتی به اندازه امروز نبود.
در این مقاله نقش زنان در برنامه نویسی را از زمان ظهور کامپیوتر تا به امروز را برای شما بیان خواهیم کرد.
نقش کدنویس زن در فناوری اطلاعات در اوایل قرن بیستم
قبل از کامپیوترها، از دهه ۱۹۱۰، زنان وظایف محاسباتی زیادی را انجام می دادند که در بخش بانکداری، جنگ و سایر زمینه ها مورد نیاز بود.
در جنگ جهانی اول، زنان محاسبات بالستیک را انجام می دادند. در دهه ۱۹۲۰، شرکت تلفن و تلگراف آمریکا زنان و مهندسان را برای انجام کارهای محاسباتی استخدام کرد. در دهه ۱۹۳۰، سلف ناسا پنج زن را برای پردازش داده های آزمایش های پرواز و تونل باد استخدام کرد.
محاسبات انجام شده با دست توسط اولین ماشین حساب الکترومکانیکی در سال ۱۹۳۶ از بین رفت و کامپیوترهای کاملاً الکترونیکی در اوایل دهه ۱۹۴۰ ظاهر شدند.
طراحی و ساخت این رایانههای به اندازه اتاق که وزن آنها تن بود، کار مهندسان مرد بود، اما کارکرد و برنامهنویسی این ماشینهای اولیه یک کار زنانه بود و اعتبار آن به مراتب کمتر از مهندسان بود.
نسبت زنان برنامه نویس در اواخر قرن بیستم و اکنون
مجله سرگرمی و مد معتبر Cosmopolitan در شماره ای در سال ۱۹۶۷ مقاله ای مشتاقانه و تشویق کننده درباره آینده زنان در برنامه نویسی نوشت . جالب اینجاست که این مقاله به نقل از گریس هاپر، برنامهنویس شگفتانگیز مبتکری میگوید: برنامهنویسی مانند برنامهریزی یک شام است.
هدف این بیانیه احتمالاً تشویق زنان به برنامهنویسی است، اما کدنویسی را بهطور کلیشهای نشان نمیدهد، به عنوان مثال، به عنوان یک کار پیچیده و ارزشمند.
یافتن آمار دقیق در مورد تعداد برنامه نویسان زن و مرد در دهه های مختلف دشوار است، زیرا تعداد فارغ التحصیلان فناوری اطلاعات دقیقاً نشان نمی دهد که چند نفر در آن زمینه کار می کردند. برعکس این نیز صادق است زیرا همه فارغ التحصیلان فناوری اطلاعات مانند امروز به عنوان برنامه نویس شروع به کار نکرده اند.
در اوایل دهه ۱۹۸۰، ۳۷ درصد از فارغ التحصیلان فناوری اطلاعات زن بودند و اکثر برنامه نویسان هنوز زن بودند. سپس نقطه عطفی بود و تعداد زنان در مدارس فناوری اطلاعات و مشاغل فناوری اطلاعات به شدت کاهش یافت. در دهه ۲۰۱۰، تنها ۲۰ درصد از کل دانشجویان فناوری اطلاعات زن بودند و این نسبت برای افرادی که در حوزه فناوری اطلاعات کار می کردند نیز صدق می کرد.
زنان برنامه نویس که راه را در تاریخ برنامه نویسی هموار می کنند
همانطور که قبلا ذکر کردیم، از دهه ۱۹۱۰، بسیاری از زنان به عنوان “رایانه های زنده” در مخابرات و جنگ به عنوان اپراتور و ریاضیدان کار می کردند. پردازش داده ها، تجزیه و تحلیل آماری، ایجاد پیش بینی، راه اندازی شبکه تلفن و ایجاد کارت های پانچ معمولاً مشاغل زنان در بین دو جنگ جهانی و در طول جنگ جهانی دوم بود.
برنامه نویسی نزدیک به زبان های انسانی
گریس هاپر اولین کامپایلری را در سال ۱۹۵۱ ایجاد کرد که می توانست کد برنامه را به یک سیستم اعداد باینری ترجمه کند. با این کامپایلر میتوانیم زبانهای برنامهنویسی نزدیکتر به زبانهای انسانی بسازیم.
او همچنین زبان برنامه نویسی COBOL ( زبان تجاری متداول) را در سال ۱۹۵۹ ایجاد کرد. این زبان بیش از ۶۰ سال پیش ایجاد شد اما ما هنوز از آن استفاده می کنیم.
با توجه به حقایق بالا، ما میتوانیم فکر کنیم که برابری بین جنسیتها اتفاق افتاده یا حداقل خیلی زود در دنیای فناوری اطلاعات شروع شده است. اما متاسفانه اینطور نبود.
زنانی که با ایجاد فرآیندهای جدید، کارهای پیشگامانه ای انجام دادند، همیشه آنقدر که همکاران مردشان به رسمیت شناخته شدند، به رسمیت شناخته نشدند. صفحه ویکیپدیا Women in computing اشاره میکند که به تیم برنامهنویسی زن انیاک هشدار داده شده بود که به رتبهبندی حرفهای که فقط برای مردان است ارتقا نمییابند، و زنان نیز در دهه ۶۰ کمتر از همکاران مرد خود ارتقا مییابند و حقوق کمتری دریافت میکنند.
فرآیند رمزگشایی که توسط جوآن کلارک که نقشی کلیدی در رمزگشایی انیگما ایفا کرد، به نام او ساخته نشد، در حالی که روشهای توسعهیافته توسط همکاران مرد او به نام آنها نامگذاری شد.
زنان آفریقایی-آمریکایی حتی با تبعیض بدتری مواجه بودند و مجبور بودند حتی سخت تر از زنان سفید پوست کار کنند. بی عدالتی علیه سیاه پوستان در همه جای ایالات متحده وجود دارد و هنوز هم بسیاری توانستند استعداد و دانش خود را به عنوان برنامه نویس ثابت کنند. با این حال، آنها به تیم های مختلف تقسیم شدند. زنان آفریقایی-آمریکایی در ناسا و در تیم ENIAC کار می کردند و اولین زن سیاه پوستی که در سال ۱۹۶۹ دکترای IT گرفت کلارنس الیس بود. نمونه ای از تبعیض این بود که پس از استخدام، زنان آفریقایی-آمریکایی باید دوره های آموزشی خود را طی می کردند. قبلاً تکمیل شده بود، اما همکاران آنها این کار را نکردند.
کیفیت بالاتر کدهای نوشته شده توسط خانم ها ، تحقیقات نشان از این دارد که خانم ها، برنامه نویسان بهتری نسبت به آقایون هستند، ولی این استعداد دقیقا بخاطر جنسیت آنها مورد توجه قرار نمی گیرد. این مقاله نشان می دهد که خانم ها کدنویسان بهتری هستند، البته تا زمانی که جنسیت آنها ناشناس باقی بماند
این تحقیقات که البته هنوز هم توسط پژوهشگران دیگر تایید نشده است، به بررسی چهار میلیون نفر که روزانه در GitHub فعالیت میکنند پرداخته است. محققان توانستهاند جنسیت ۱٫۴ میلیون نفر از این تعداد را مشخص کنند. آنها سپس به این نتیجه رسیدهاند که از تمام درخواستهای تغییر کدی که از سوی خانمها در GitHub انجام میشود، ۷۸٫۶ درصد پذیرفته میشوند. این رقم برای آقایان، ۷۴٫۶ درصد است.
با این حال، نکتهی جالب این جا است که اگر جنسیت کاربرانی که درخواست تغییر کدها را دادهاند مشخص شود، این رقم برای خانمها پایین میآید؛ یعنی اگر کسانی که درخواست تغییر کد را دریافت کردهاند، بدانند طرف مقابلشان یک خانم است، کمتر به درخواست توجه میکنند. بر اساس تحقیقات انجام شده، دستکاری کدها توسط خانمهایی که جنسیتشان از پروفایل آنها مشخص است، ۶۲٫۵ درصد قبول میشوند. در حالی که اگر جنسیتشان مشخص نباشد، این رقم به ۷۱٫۸ درصد افزایش مییابد.
سخن پایانی
به طور کلی می توانیم بگوییم زنان و مردان از نظر قدرت برنامه نویسی هیچ تفاوتی با هم ندارند و با بررسی ها انجام شده، دیدیم که حتی قدرت پردازش آنها در مواردی بیشتر هم هست. پس اگر شما یک خانم هستید و قدرت این را دارید که این کار را شروع کنید، این کار را انجام دهید. ما صمیمانه برای شما آرزوی موفقیت و پیروزی داریم.
دیدگاه ها
0 دیدگاه