آموزش بلاک‌های اسکرچ ۲

زبان برنامه‌نویسی اسکرچ

اسکرچ یک زبان برنامه‌نویسی مخصوص کودکان و نوجوانان است. اسکرچ یک زبان تصویری است و کد‌ها در آن به صورت آماده در اختیار ما قرار می‌گیرند و تنها با کنارهم قرار‌دادن بلاک‌ها می‌توانید پروژه‌ی خود را بسازید.

بلاک‌های اسکرچ بخش تشخیص (sensing)

آیکون آبی روشن رنگ، بعد از بلاک‌های کنترل، بخش تشخیص (sensing) را تشکیل می‌دهد. در این بخش ما با دستوراتی از جمله تشخیص رنگ، تعیین مکان نشانگر موس، بلندی صدا و زمان سنج آشنا می‌شویم.

بلاک‌های تشخیص شامل موارد زیر است:

• خوردی به رنگ …
• کلید فاصله فشرده شد
• پرسش و پاسخ
• خوردی به اشاره گر موس یا به لبه
• و …

همچنین با استفاده این بخش می‌توانید در برنامه‌ی خود سوالی بپرسید و با قرار دادن بلاک پاسخ در قسمت مورد نظر، جواب خود وارد کنید.

در ادامه‌ی این مطلب با ادامه‌ی مقاله‌ی آموزش بلاک‌های اسکرچ (۱) در خدمت شما هستیم:

بلاک‌های اسکرچ بخش عملگرها (operator)

آیکون سبز رنگ، بعد از بلاک‌های تشخیص، عملگرها را تشکیل می‌دهد. در این بخش بلاک‌های شش ضلعی در بردارنده‌ی یک شرط درون خود نیز وجود دارد.

• انتخاب تصادفی اعداد
• محاسبات عددی
• محاسبه باقیمانده عدد
• چسباندن کلمات به یکدیگر
• بلاک های مقایسه دو مقدار
• و …

یکی از ۱۰ بلاک اصلی در برنامه‌نویسی اسکرچ، عملگرها هستند. این بلاک‌ها با هدف محاسبات عددی و رشته‌ای استفاده می‌شوند. تعداد دستورات موجود در این بلاک ۱۸ عدد است که ۷ مورد آنها مقایسه، دو مقدار  (Boolean)  و ۱۱ مورد بلاک گزارشگر (Reporter) هستند.

در ادامه، به شرح و آموزش بلاک‌های داده (Data Block) در سه دسته‌ی زیر میپردازیم.

بلاک‌های اسکرچ بخش متغیر (variable)

متغیرها در هر برنامه‌ای به صورت مختلف به شیوه‌ی خاصی تعریف و استفاده می‌شود. نکته‌ی مهم در این است که متغیر در اسکرچ حتماً باید قبل از عملی شدن پروژه تعریف گردد.

از کد‌های متغیر می‌توان موارد زیر را نام برد:

• مقدار متغیر را … قرار بده
• تغییر مقدار متغیر
• متغیر را نمایش بده
• متغیر را پنهان کن

برای به وجود آوردن متغیر کافی است از قسمت ایجاد یک متغیر، اسم متغیر خودتون را وارد کنید و در قسمت پایین با توجه به برنامه خود گزینه فقط برای این شکلک و یا برای همه شکلک‌ها را انتخاب نمایید.

بلاک‌های اسکرچ بخش لیست (list)

لیست‌ها در اسکرچ به صورت زیر مجموعه‌ی متغیرها قرار گرفته‌اند؛ اما بلاک جداگانه‌ای محسوب نمی‌شوند. زمانی می‌توانید به دستورات این قسمت دسترسی پیدا کنید که یک لیست تعریف کرده‌باشید.

برای داشتن یک لیست شما باید روی ایجاد یک لیست کلیک کرده و اسم دلخواه خود را برای لیست وارد نمایید. سپس دستورات موجود در لیست برای شما نشان داده خواهد شد. مانند:

• افزودن به لیست
• حذف یک مورد از لیست
• حذف همه از لیست
• درج اسم در لیست
• جایگزینی اسم در لیست
• لیست را نمایش بده
• لیست را پنهان کن
• و …. قرار دارد

به عنوان مثال، هرگاه بخواهیم در پروژه‌ی خود میانگین بگیریم، می‌بایست از لیست استفاده کنیم.

بلاک‌های اسکرچ بخش قطعه‌های من (My Blocks)

آیکون صورتی رنگ که آخرین بلاک در اسکرچ است، قطعه‌های من نام دارد. و این امکان را می‌دهد که یک دستور جدید ایجاد کنیم.

دستوری که می‌تواند یک سری قطعه جدید به عنوان دستور و تعریف آن را به پروژه‌ی ما اضافه کند.

برای تعریف و ایجاد یک بلاک جدید گزینه، ایجاد یک قطعه Make a block  را انتخاب کنید. در صفحه‌ی باز شده، پس از تعیین نوع بلاک از بین سه گزینه‌ی موجود در قسمت (Block name)، نام بلاک را تعریف می‌کنیم. برای مثال اگر بخواهیم یک بلاک برای رسم گلبرگ ایجاد کنیم، نوع آن را انتخاب و در قسمت نام قطعه block name را نوشته و بر روی OK کلیک می‌کنیم.

حالا شما با بلاک‌های اسکرچ آشنا شده‌اید و می‌توانید از آنها برای نوشتن برنامه‌ی یک بازی ای انیمیشین استفاده کنید. اگر تمایل دارید تا بیشتر با برنامه‌نویسی به زبان اسکرچ آشنا شوید و مهارت خود را در حوزه‌ی برنامه‌نویسی افزایش دهید.