تو دنیای امروز و با هوشمند شدن تلفن‌های همراه، وسایل نقلیه، لوازم خانگی، ربات‌های صنعتی و …، استفاده از این وسایل برای افراد گوناگون جامعه‌گریز ناپذیر شده‌است. طبق آمار رسمی تا سال ۹۴ طبق گقته‌ی وزیر ارتباطات ۲۷.۵ میلیون گوشی هوشمند در ایران فعال بوده و ۹ میلیون نفر هم از اینترنت همراه استفاده می‌کردند. حالا تصور کنید این آمار پس از گذشت ۴ سال به چه عددی رسیده!!!
همین مسأله باعث شده تا والدین از اینکه فرزندانشون ساعت زیادی رو با موبایل، تبلت و بازی‌های رایانه‌ای سرگرم می‌کنن، احساس نگرانی کنن. باید بدونین که اگر این روند همینجوری ادامه پیدا کنه فرزندان ما کم‌کم به یک قشر مصرف‌کننده تبدیل میشن و خلاقیتشون از بین میره.
با از راه رسیدن اینترنت اشیا، استاندارد نسل پنجم، هوش‌مصنوعی و … نیاز به درک تکنولوژی به کار رفته در این فناوری‌ها و هم چنین استفاده‌ی درست از اونها به شدت احساس میشه.
در کشورهای پیشرفته‌ی دنیا همین مسأله به همراه کمبود نیروی کار متخصص در حوزه‌ی برنامه نویسی و فناوری باعث شد تا اونها آموزش برنامه‌نویسی رو از سنین پایین در دوران کودکی و نوجوانی شروع کنند.